ماده ۱۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی
دعوای تصرف عدوانی عبارتست از:
ادعای متصرف سابق مبنی بر این که دیگری بدون رضایت او مال غیرمنقول را از تصرف وی خارج کرده و اعاده تصرف خود را نسبت به آن مال درخواست مینماید.
پیش نوشت: توضیحات این ماده به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
- دعاوی غیرمنقول، به یک اعتبار (از جهت موضوع حق) به دعاوی تصرف و دعاوی مالکیت تقسیم می شوند. در دعاوی تصرف موضوع حقِ منشاء آن، «تصرفات قبلی» خواهان است. یعنی رابطه ای که در آن صرفا در اختیار داشتن عملی مال یا حق مطرح است و وجود یا عدم حق قانونی خواهان در آن مورد بررسی قرار نمی گیرد. دعاوی تصرف خود به دسته تقسیم می شوند: ۱- دعوای تصرف عدوانی ۲- دعوای ممانعت از حق ۳- دعوای مزاحمت.
- ارکان تحقق دعوای تصرف عدوانی به ترتیب زیر است: ۱-سَبقِ تصرف خواهان (اعم از مشروع یا نامشروع) ۲- لُحوق تصرف خوانده ۳- عدوانی بودن تصرفات خوانده