ماده ۱۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری

توضیحات ماده  ۱۷۰ قانون آئین دادرسی کیفری

1. 1. احضاریه باید توسط مقام قضایی امضاء شود و امضای احضاریه توسط منشی دادگاه یا سایر کارکنان دادسرا فاقد اثر قانونی است.
   2. در مواردی که متهم شخص حقوقی است باید نام شخص حقوقی به عنوان متهم قید شود نه نماینده آن. اما در مطابق ماده ۶۸۸ قانون آئین دادرسی کیفری باید در احضاریه قید شود که شخص حقوقی وکیل یا نماینده قانونی خود را معرفی نماید. بدیهی است که عدم معرفی نماینده یا وکیل توسط شخص حقوقی مانع رسیدگی نیست.
   3. با وجود تصریح ماده فوق مبنی بر لزوم قیدِ تاریخ حضور در احضاریه، از دیرباز تا کنون رویه عملی دادسراها به این نحو بوده است که در بسیاری از موارد به جای تعیین دقیق تاریخ حضور، بازه زمانی مشخصی را مثلا ظرف ۳ روز از تاریخ ابلاغ را در احضاریه ها قید می کنند و به نظر می رسد چنین روشی هم فاقد ایراد یا اشکال خاصی باشد. اما در هر صورت رعایت مفاد ماده ۱۷۱ این قانون مبنی بر رعایت بازه زمانی ۵ روزه ضرور است.
   4. در ماده فوق قانونگذار تصریح نموده است که باید در احضاریه «علت احضار» یا به عبارتی عنوان اتهامی نیز قید شود. اما مطابق تبصره این ماده که در تبصره ماده ۱۷۴ نیز به نحو دیگری تکرار شده است، در جرائمی که به تشخیص بازپرس، حیثیت اجتماعی متهم، عفت یا امنیت عمومی اقتضاء کند، عنوان اتهام ذکر نمی شود. با وجود مزایای این مقرره قانونی، در غالب موارد عدم قید عنوان اتهامی در احضاریه می تواند موجب پریشانی و دلواپسی بیشتر شخص احضار شونده باشد. لذا بدیهی است که پس از ابلاغ شخص احضار شده یا وکیل او می تواند برای آگاهی از عنوان اتهامی به شعبه بازپرسی مراجعه نمایند. این مراجعه صرفا جهت اطلاع یافتن شخص احضار شده از  عنوان اتهامی است و چنانچه تاریخ تعیین شده در احضاریه نرسیده باشد نمی توان به چنین شخصی تفهیم اتهام نمود یا از وی بازجویی به عمل آورد.