ماده ۲۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۲۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری

 بازپرس در صورت جرم بودن عمل ارتکابی و وجود ادله کافی برای انتساب جرم به متهم، قرار جلب به دادرسی و در صورت جرم نبودن عمل ارتکابی و یا فقدان ادله کافی برای انتساب جرم به متهم، قرار منع تعقیب صادر و پرونده را فوری نزد دادستان ارسال می‌کند. دادستان باید ظرف سه‌ روز از تاریخ وصول، پرونده تحقیقات را ملاحظه و نظر خود را به طور کتبی اعلام کند و پرونده را نزد بازپرس برگرداند. چنانچه مورد از موارد موقوفی تعقیب باشد، قرار موقوفی تعقیب صادر و وفق مقررات فوق اقدام می‌شود.

توضیحات ماده:

–  در قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸ بازپرس در صورت جرم بودن عمل ارتکابی و وجود ادله کافی برای انتساب جرم به متهم، «قرار مجرمیت» صادر می کرد. این عنوان در قانون مصوب ۱۳۹۲ جای خود را به «قرار جلب به دادرسی» داد که منطقی تر و با اصول و قواعد حقوقی سازگار تر است. چرا که در دادسرا به ماهیت امر رسیدگی نمی شود و صرفا اتهام از جهت کفایت  ادله مورد بررسی قرار می گیرد و قرار مجرمیت با این استدلال منطبق نبود.

–  موارد صدور قرار موقوفی تعقیب در ماده ۱۳ همین قانون مندرج است. اصولا قرار موقوفی تعقیب زمانی صادر می شود که امکان ادامه تحقیقات و اظهار ماهیتی در مورد اتهام به دلایل شکلی امکان پذیر نیست.

–  به نظر می رسد که فرصت سه روزه مندرج در متن ماده ۲۶۵ اختصاص به قرارهای صادره از سوی بازپرس دارد و شامل قرارهای دادیار تحقیق نشود. بنابراین در صورت صدور قرارهای فوق توسط دادیار تحقیق برابر ماده ۹۲ این قانون، دادستان باید ظرف بیست و چهار ساعت نظر خود را اعلام نماید.

این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.