ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری

توضیحات ماده ۲۷ قانون آئین دادرسی کیفری

1. ماده ۲۷ قانون قانون آئین دادرسی کیفری دارای دو بخش است. ابتدا از «مقامات قضایی دادسرای شهرستان های آن استان» نام برده و تعریف دقیقی هم از مقامات قضایی به دست نداده است. علی ای حال به نظر می رسد مقصود از مقامات قضایی دادسرا، دادیاران و بازپرسان مستقر در آن دادسرا باشد. در قسمت دیگر ماده از «افرادی که وظایف دادستان را در دادگاه بخش برعهده دارند»  یاد کرده است که با توجه به ماده ۲۴ همین قانون به نظر می رسد، رئیس حوزه قضایی بخش و در غیاب وی دادرس علی البدل دادگاه مراد قانونگذار است.
2. اگر بپذیریم که دادستان شهرستان مرکز استان بر اساس متن ماده ۲۷ حق نظارت و ارائه تعلیمات لازم را در خصوص نحوه اجرای احکام و سایر وظایف مقامات قضایی دادسراهای استان را دارد لاجرم باید این امر نیز پذیرفته شود که این حق مستلزم حق حضور دادستان در جلسات بازجویی و سایر جلسات دیگر نیز می باشد. به عبارتی این ماده اختیارات ویژه ای برای دادستان شهرستان مرکز استان قائل شده است. اما اینکه بازپرس موظف به تمکین در برابر دستورات دادستان می باشد یا خیر موضوعی است که می توان در ماده ۱۰۵ و همچنین مواد ۲۶۶ به بعد همین قانون مورد ملاحظه قرار داد.