توضیحی کوتاه:
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
ماده ۳۱۷
حل اختلاف در صلاحیت در امور کیفری، مطابق مقررات آیین‌دادرسی مدنی است و حل اختلاف بین دادسراها مطابق قواعد حل اختلاف دادگاه‌هایی است که دادسرا در معیت آن قرار دارد.
توضیحات :(نظریه مشورتی)
تاریخ نظریه : ۱۳۹۵/۰۴/۲۷
شماره نظریه : ۹۶۷/۹۵/۷
شماره پرونده : ۶۴۸-۱/۱۶۸-۹۵
استعلام :
مطابق قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و قانون آئین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۷۹ مرجع حل اختلاف در صلاحیت بین دادگاه کیفری دو و دادگاه کیفری یک و نیز بین دادگاه تجدیدنظر و دادگاه کیفری یک کدام یک از مراجع دیوانعالی کشور یا تجدیدنظر استان می باشد؟ (توضیح در مورد شقّ دوم سؤال اینکه: در پرونده ای که دادگاه کیفری دو رسیدگی نموده و متعاقباً تجدیدنظرخواهی شده دادگاه تجدیدنظر بر این نظر است که اساساً به جرم می بایست در دادگاه کیفری یک رسیدگی شود فلذا قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه کیفری یک صادر می نماید و دادگاه کیفری یک نیز خود را صالح به رسیدگی نمی داند)
پاسخ :
اولاً: صرف نظر از سکوت قانون آئین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ در مورد حل اختلاف بین دادگاه های کیفری یک و دو، با عنایت به صراحت ماده ۳۱۷ همان قانون که حل اختلاف در صلاحیت در امور کیفری را به مقررات آئین دادرسی مدنی ارجاع داده است و اینکه هر دو دادگاه کیفری یک و دو صرف نظر از نوع جرم، رسیدگی بدوی می نمایند، با عنایت به متن ماده ۲۷ قانون آئین دادرسی مدنی چنین استنباط می گردد که حل اختلاف صلاحیت بین دادگاه کیفری یک و دو در یک استان با دادگاه تجدیدنظر همان استان می باشد. ثانیاً- با توجه به ماده ۳۱۷ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و ماده ۳۰ قانون آئین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۷۹، دادگاه کیفری یک و دو حق اختلاف با دادگاه تجدیدنظر استان را ندارند و نظر دادگاه تجدیدنظر استان برای دادگاه های کیفری یک و دو لازم الاتباع است. +
