توضیحی کوتاه:
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
ماده ۴۲۶
نسبت به احكامي كه قطعيت يافته ممكن است به جهات ذيل درخواست اعاده دادرسی شود:
۱ – موضوع حكم، مورد ادعای خواهان نبوده باشد.
۲ – حكم به ميزان بيشتر از خواسته صادر شده باشد.
۳ – وجود تضاد در مفاد يك حكم كه ناشي از استناد به اصول يا به مواد متضاد باشد.
۴ – حكم صادره با حكم ديگري درخصوص همان دعوا و اصحاب آن، كه قبلا توسط همان دادگاه صادر شده است متضاد باشد بدون آنكه سبب قانوني موجب اين مغايرت باشد.
۵ – طرف مقابل درخواست‌كننده اعاده دادرسي حیله و تقلبي به‌كار برده كه در حكم دادگاه مؤثر بوده است.
۶ – حكم دادگاه مستند به اسنادی بوده كه پس از صدور حكم، جعلي بودن آنها ثابت شده باشد.
۷ – پس از صدور حكم، اسناد و مداركي به‌دست آيد كه دليل حقانيت درخواست‌كننده اعاده دادرسي باشد و ثابت شود اسناد و مدارك يادشده در‌جريان دادرسي مكتوم بوده و در اختيار متقاضي نبوده است.
توضیحات ماده:
. تصمیم دادگاه تجدیدنظر در تأیید قرار رد دادخواست تجدید نظرخواهی، راجع به ماهیت دعوا نیست؛ لذا حُکم محسوب نمی شود و از شمول ماده ۴۲۶ این قانون خروج موضوعی دارد.