ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی

 در مورد محکومیت به حبس تعزیری، دادگاه صادر کننده حکم می‌تواند در مورد محکومان به حبس بیش از ده سال پس از تحمل نصف و در سایر موارد پس از تحمل یک سوم مدت مجازات به پیشنهاد دادستان یا قاضی اجرای احکام با رعایت شرایط زیر حکم به آزادی مشروط را صادر کند:

 الف- محکوم در مدت اجرای مجازات همواره از خود حسن اخلاق و رفتار نشان دهد.

ب- حالات و رفتار محکوم نشان دهد که پس از آزادی، دیگر مرتکب جرمی نمی‌شود.

پ- به تشخیص دادگاه، محکوم تا آنجا که استطاعت دارد ضرر و زیان مورد حکم یا مورد موافقت مدعی خصوصی را بپردازد یا قراری برای پرداخت آن ترتیب دهد.

 ت- محکوم پیش از آن از آزادی مشروط استفاده نکرده باشد.

 انقضای مواعد فوق و همچنین مراتب مذکور در بند‌های (الف) و (ب) این ماده پس از گزارش رئیس زندان محل به تأیید قاضی اجرای احکام می‌رسد. قاضی اجرای احکام موظف است مواعد مقرر و وضعیت زندانی را درباره تحقق شرایط مذکور بررسی و در صورت احراز آن، پیشنهاد آزادی مشروط را به دادگاه تقدیم نماید.

پیش نوشت:  توضیحات این ماده به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.

  • منظور از «دادگاه صادر کننده حکم» در فراز نخست این ماده «دادگاه صادر کننده حکم قعطی» است. رای وحدت رویه شماره ۷۳۱ نیز مویّد این مطلب است: «مقررات مربوط به پیشنهاد آزادی مشروط ناظر به اجرای احکام قطعی و لازم الاجرا است و اظهار نظر قانونی در خصوص مورد هم علی الاصول با دادگاه صادرکننده حکم قطعی (اعم از بدوی یا تجدید نظر) خواهد بود…»
  • اگر محکوم سابقا از آزادی مشروط استفاده کرده باشد (حتی یک روز) و به واسطه ارتکاب جرم جدید، قرار آزادی مشروط لغو شده باشد، مطابق اطلاق بند «ت» این ماده، دیگر نمی تواند از آزادی مشروط بهره مند شود. نظریه مشورتی شماره ۷/۹۲/۱۵۵۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه نیز مویّد این استنباط است.

۵/۵ - (۱ امتیاز)

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید
این سایت توسط reCAPTCHA و گوگل محافظت می‌شود حریم خصوصی و شرایط استفاده از خدمات اعمال.

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.