مجموعه قوانین ◄ قانون مدنی ◄جلد اول – در اموال ◄کتاب دوم – در اسباب تملک ◄قسمت دوم – در عقود و معاملات و الزامات ◄باب سوم – در عقود معینه مختلفه ◄ فصل سیزدهم – در وکالت ◄ مبحث چهارم – در طرق مختلفه انقضا وکالت
مبحث چهارم – در طرق مختلفه انقضا وکالت
وکالت به طرق ذیل مرتفع می شود:
۱ – به عَزل موکّل.
۲ – به استعفای وکیل.
۳ – به موت یا به جنون وکیل یا موکّل.
موکّل می تواند هر وقت بخواهد وکیل را عزل کند مگر این که وکالت وکیل با عدم عزل در ضمن عقد لازمی شرط شده باشد.
تمام اموری که وکیل قبل از رسیدن خبر عزل به او در حدود وکالت خود بنماید نسبت به موکّل نافذ است.
بعد از این که وکیل استعفا داد مادامی که معلوم است موکّل به اذن خود باقی است می تواند در آن چه وکالت داشته اقدام کند.
محجوریت موکّل موجب بطلان وکالت می شود مگر در اموری که حَجر مانع از توکیل در آن ها نمی باشد و هم چنین است محجوریت وکیل مگر در اموری که حَجر مانع از اقدام در آن نباشد.
هر گاه متعلّق وکالت از بین برود یا موکّل عملی را که مورد وکالت است خود انجام دهد یا به طور کلی عملی که مُنافی با وکالت وکیل باشد به جا آورده مثل این که مالی را که برای فروش آن وکالت داده بود خود بفروشد وکالت منفسخ می شود.
منبع: روزنامه رسمی جمهوری اسلامی
