توضیحی کوتاه:

این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.

اهمیت بقای زوجیت

انحلال نکاح  خواه در اثر فسخ باشد یا انفساخ یا طلاق، سبب توارث میان زن  شوهر را در تاریخ تحقق از بین می برد. حکم ماده ۹۴۳ قانون مدنی نیز که اعلام می کند:

«اگر شوهر زن خود را به طلاق رجعی مطلقه کند، هر یک از آنها که قبل از انقضای عده بمیرد دیگری از او ارث می برد…»

با این قاعده تعارض ندارد و نباید آن را استثنای واقعی شمرد زیرا «زوجه که در عدّه طلاق رَجعی است در حکم زوجه است» و قانون گذار با ایجاد فرض «بقای زوجیت در زمان عدّه طلاق رجعی» حکم ماده ۹۴۳ قانون مدنی را نیز در قلمروی قواعد عمومی قرار داده است. مشهور فقیهان گامی فراتر نهاده و انحلال واقعی نکاح را نیز منوط به سپری شدن عده طلاق می دانند و نشانه هایی از پذیرش این نظر در نوشته های حقوقی کنونی نیز دیده می شد.

دکتر ناصر کاتوزیان/ درس هایی از شفعه، وصیت و ارث/ شماره ۲۶۶