ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری

توضیحات ماده  ۱۹۷ قانون آئین دادرسی کیفری

1. ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری به حق سکوت متهم پرداخته است. حق سکوت را می توان از آثار و نتایج اصل برائت به حساب آورد. به این معنی که اصل بر بی گناهی متهم است و او الزامی ندارد که بی گناهی خود را اثبات نماید. بلکه اثبات گناهکار بودن متهم از وظایف مقام تعقیب است. پس چنانچه متهم در برابر پرسش های بازپرس سکوت اختیار نماید به هیچ وجه نمی توان او را مجبور به پاسخگویی نمود و او می تواند به استناد به حق سکوت خود از دادن پاسخ به بازپرس امتناع نماید. این نکته هم باید در نظر داشت که عدم پاسخ گویی متهم به سوالات بازپرس به معنی  این نیست که بازپرس نتواند اتهامات او را اثبات نماید و نهایتاً در مورد او  قرار جلب به دادرسی صادر نماید.
2.  حق سکوت یکی از آن حقوقی است که مطابق ماده ۵ همین قانون باید مقامات قضایی متهم را از داشتن چنین حقی آگاه نمایند.