توضیحی کوتاه:
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
ماده ۲۳۴
شرط بر سه قسم است:
- شرط صفت.
- شرط نتيجه.
- شرط فعل اثباتاً یا نفياً.
شرط صفت عبارت است از شرط راجعه به کيفيت یا کميت مورد معامله.
شرط نتيجه آن است که تحقق امری در خارج، شرط شود.
شرط فعل آن است که اقدام یا عدم اقدام به فعلی بر یکی از متعاملين یا بر شخص خارجی شرط شود.
منبع: روزنامه رسمی جمهوری اسلامی