ماده ۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری

توضیحات ماده  ۳۱  قانون آئین دادرسی کیفری

1. بر خلاف سیاق این قانون که در موارد بسیاری ضرورت تصویب آئین نامه اجرایی ماده را مقرر نموده است در این ماده با لایحه ای مواجه هستیم که باید توسط رئیس قوه قضاییه تهیه شود و نهایتا به تصویب مجلس شورای نگهبان هم برسد.
2. برای فهم دقیق این ماده بهتر است به فصل نهم این قانون که راجع به تحقیقات مقدماتی جرائم اطفال و نوجوانان است و همچنین مفاد ماده ۲۸۵ همین قانون هم مراجعه کنیم. اگر پلیس ویژه اطفال و نوجوانان را ضابط در نظر بگیریم که چنین نیز هم هست، در خصوص تحقیق و بازجویی از نوجوانان می توان دو فرض را در نظر گرفت: در جرائم مشهود: در این حالت پلیس ویژه اطفال و نوجونان وظیفه دارد نسبت به حفظ آلات و ادوات و آثار و علائم و دلائل جرم اقدام لازم را انجام دهد و حتی در صورت ضرورت طفل یا نوجوان را دستگیر کند، اما اجازه تحقیق و بازجویی از طفل یا نوجوان را ندارد و باید او را اگر کمتر از ۱۵ سال سن دارد مستقیما تحویل دادگاه اطفال و نوجوانان دهد و اگر نوجوان بیش از ۱۵ سال سن دارد باید به دادسرای ویژه نوجوان تحویل شود.  درجرائم غیر مشهود: پلیس ویژه اطفال مطلقا نمی تواند دخالتی داشته باشد. بلکه در مورد اطفال زیر ۱۵ سال، دادگاه خود وظایف ضابطان را انجام می دهد و درخصوص نوجوانان بالای ۱۵ سال، صلاحیت تحقیقات مقدماتی بر عهده دادسرای ویژه اطفال و نوجوانان است، مگر این که از سوی بازپرس پرونده، تحقیقات به پلیس اطفال ارجاع شود.
3.  قانون حمایت از اطفال و نوجوانان در راستای لایحه پیش بینی شده در ماده ۳۱ قانون آیین دادرسی کیفری نهایتاً با تصویب در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ ۱۳۹۹/۲/۲۳ و تأیید شورای محترم نگهبان ابلاغ و در روزنامه رسمی منتشر شد. هر چند هنوز در خصوص  موضوع اصلی لایحه اصلی یعنی «پلیس ویژه اطفال و نوجوانان» متاسفانه تا این تاریخ هیچ لایحه و قانونی تصویب نشده است.