توضیحی کوتاه:
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
ماده ۹۲
تحقیقات مقدماتی تمام جرایم بر عهده بازپرس است. در غیر جرایم مستوجب مجازات های مقرر در ماده (۳۰۲) این قانون، در صورت کمبود بازپرس، دادستان نیز دارای تمام وظایف و اختیاراتی است که برای بازپرس تعیین شده است. در این حالت، چنانچه دادستان انجام تحقیقات مقدماتی را به دادیار ارجاع دهد، قرارهای نهائی دادیار و همچنین قرار تأمین منتهی به بازداشت متهم، باید در همان روز صدور به نظر دادستان برسد و دادستان نیز مکلف است حداکثر ظرف بیست و چهار ساعت در این باره اظهارنظر کند.
تبصره – در صورت عدم حضور بازپرس یا معذور بودن وی از انجام وظیفه و عدم دسترسی به بازپرس دیگر در آن دادسرا در جرایم موضوع ماده (۳۰۲) این قانون، دادرس دادگاه به تقاضای دادستان و تعیین رییس حوزه قضایی، وظیفه بازپرس را فقط تا زمان باقی بودن وضعیت مذکور انجام می‌دهد.
توضیحات ماده ۹۲
- در دادسرا و مرحله تحقیقات مقدماتی اصولا مقام تحقیق از مقام تعقیب تفکیک شده است. بر این اساس بازپرس به عنوان مقام تحقیق و دادستان به عنوان مقام تعقیب شناخته می شود. با توجه به این که دادستان خود مدعی العموم به حساب می آید و طرح دعوا به ابتکار و اراده او به جریان افتاده است و نقش شاکی پرونده را دارد، بدیهی است که نباید در امر تحقیق و جمع آوری ادله علیه متهم دخالتی داشته باشد و ضروری است که این موارد را به مقام قضایی دیگری بسپاریم که بی طرف است. علی ای حال این ماده در مقام بیان استثنای وارد شده بر این اصل است. به این صورت که دادستان هم به دلیل فقدان بازپرس کافی در دادسرا می تواند در مواردی در این مرحله وارد شود.
