توضیحی کوتاه:
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
ماده ۹۸۸
اتباع ایران نمی توانند تبعيت خود را ترک کنند مگر به شرایط ذیل:
- به سن ۲۵ سال تمام رسيده باشند؛
- هيات وزراء خروج از تابعيت آنان را اجازه دهد؛
- قبلا تعهد نمایند که در ظرف یک سال از تاریخ ترک تابعيت، حقوق خود را بر اموال غيرمنقول که در ایران دارا می باشند و یا ممکن است بالوراثه دارا شوند ولو قوانين ایران اجازه تملک آن را به اتباع خارجه بدهد به نحوی از انحاء به اتباع ایرانی منتقل کنند. زوجه و اطفال کسی که بر طبق این ماده ترک تابعيت می نمایند اعم از اینکه اطفال مزبور صغير یا کبير باشند از تبعيت ایرانی خارج نمی گردند مگر اینکه اجازه هيات وزراء شامل آنها هم باشد؛
- خدمت تحت السلاح خود را انجام داده باشند.
تبصره الف – کسانی که بر طبق این ماده مبادرت به تقاضای ترک تابعيت ایران و قبول تابعيت خارجی می نمایند علاوه بر اجرای مقرراتی که ضمن بند (۳) از این ماده درباره آنان مقرر است باید ظرف مدت سه ماه از تاریخ صدور سند ترک تابعيت، از ایران خارج شوند چنانچه ظرف مدت مزبور خارج نشوند مقامات صالحه، امر به اخراج آنها و فروش اموالشان صادر خواهند نمود و تمدید مهلت مقرره فوق حداکثر تا یک سال موکول به موافقت وزارت امورخارجه می باشد.
تبصره ب – هيات وزیران می تواند ضمن تصویب ترک تابعيت زن ایرانی بی شوهر ترک تابعيت فرزندان او را نيز که فاقد پدر و جد پدری هستند و کمتر از ۱۸ سال تمام دارند و یا به جهات دیگری محجورند اجازه دهد فرزندان زن مذکور نيز که به سن ۲۵ سال تمام نرسيده باشند می توانند به تابعيت از درخواست مادر، تقاضای ترک تابعيت نمایند.
