مجموعه قوانین ◄ قانون مدنی ◄جلد اول – در اموال ◄کتاب دوم – در اسباب تملک ◄قسمت دوم – در عقود و معاملات و الزامات ◄باب سوم – در عقود معینه مختلفه ◄ فصل نهم – در ودیعه ◄ مبحث اول – در کلیات ودیعه
مبحث اول – در کلیات ودیعه
ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری می سپارد برای آن که آن را مجاناً نگاه دارد. ودیعه گذار مودِع و ودیعه گیر را مستودع یا امین می گویند.
در ودیعه قبول امین لازم است اگر چه به فعل باشد.
کسی می تواند مالی را به ودیعه گذارد که مالک یا قائم مقام مالک باشد و یا از طرف مالک صراحتاً یا ضمناً مجاز باشد.
در ودیعه طرفین باید اهلیّت برای معامله داشته باشند و اگر کسی مالی را از کسی دیگر که برای معامله اهلیّت ندارد به عنوان ودیعه قبول کند باید آن را به ولیّ او ردّ نماید و اگر در ید او ناقص یا تَلَف شود ضامن است.
ودیعه عقدی است جائز.
منبع: روزنامه رسمی جمهوری اسلامی
