توضیحی کوتاه:
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
ماده ۲۲۶
در مورد عدم ایفاء تعهدات از طرف یکی از متعاملين، طرف دیگر نمی تواند ادعای خسارت نماید مگر این که برای ایفاء تعهد مدت معينی مقرر شده و مدت مزبور منقضی شده باشد و اگر برای ایفاء تعهد، مدتی مقرر نبوده، طرف وقتی می تواند ادعای خسارت نماید که اختيار موقع انجام با او بوده و ثابت نماید که انجام تعهد را مطالبه کرده است.
منبع: روزنامه رسمی جمهوری اسلامی