ماده ۵۰ قانون دادرسی کیفری

توضیحات ماده ۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری

1. به نظر می رسد که تماس تلفنی یکی از بهترین راه های ارتباطی است که موجب می شود بستگان متهم اطمینان کامل از وضعیت او حاصل نمایند و خوشبختانه قانونگذار برای حفظ حقوق متهم در این ماده حق استفاده از آن را داده است.
2. متاسفانه حقوق ایجاد شده برای متهم با یک عبارت کلی و تفسیر بردار تحت عنوان «بنا به ضرورت» مخدوش شده است و این آزادی می تواند به بهانه «تشخیص ضرورت» مورد تعرض واقع شود. با این حال برای ایجاد این محدودیت، دستور مقام قضایی لازم است و ضابطان مرجع تشخیص ضرورت نیستند و این ضرورت باید توسط مقام قضایی تایید شود.
3. بر اساس تبصره ماده ۱۸۵ همین قانون شرایط مندرج در این ماده باید در رابطه با متهمی که به دستور مقام قضایی جلب شده نیز رعایت گردد.