ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی
هیچ دادگاهی نمی‌تواند به دعوایی رسیدگی کند مگر اینکه شخص یا اشخاص ذی نفع یا وکیل یا قائم‌مقام یا نماینده قانونی آنان رسیدگی به دعوا را برابر قانون درخواست نموده باشند.
توضیحات ماده:
– دادگاه در صورتی به دعوا رسیدگی می کند که اولًا: از او درخواست شده باشد. ثانیا: این درخواست توسط شخص یا اشخاص ذی نفع مطرح شده باشد. ثالثا: این درخواست مطابق قانون طرح شده باشد.
– اصول سه گانه فوق جزء بنیادی ترین قواعد آیین دادرسی مدنی به حساب می آیند که در تمام مقاطع و مراحل رسیدگی (حتی مرحله اجرای احکام) باید رعایت شوند.
– نکته ای که باید به آن توجه شود این است که نباید ذی نفعی و ذی حقی را با هم خَلط نمود. به عبارتی برای اقامه دعوا ابتدا باید ذی نفعی شخص احراز شود، اما احراز ذی حقی او در مرحله رسیدگی در دادگاه صورت می پذیرد. چه بسا ذی نفعی خواهان الزاما ذی حقی وی را به همراه نداشته باشد و بعد از رسیدگی ماهوی خواهان به علت عدم احراز حق اصلی محکوم شود.
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
من منظورشو نفهمیدم.توصیح لطفا
در قسمت پایین ماده مختصر توضیحی داده شده