توضیحی کوتاه:
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
ماده ۳۳۶
هرگاه کسی بر حسب امر دیگری اقدام به عملی نماید که عرفاً برای آن عمل اجرتی بوده و یا آن شخص عادتاً مهيّای آن عمل باشد عامل، مستحق اجرت عمل خود خواهد بود مگر این که معلوم شود که قصد تبرّع داشته است.
تبصره- چنانچه زوجه كارهايی را كه شرعاً به عهده وی نبوده و عُرفاً براي آن كار اجرت المثل باشد، به دستور زوج و با عدم قصد تبرّع انجام داده باشد و برای دادگاه نيز ثابت شود، دادگاه اجرت المثل كارهای انجام گرفته را محاسبه و به پرداخت آن حكم می نمايد.
توضیحات ماده:
– تبصره این ماده در تاریخ ۱۳۸۵/۱۰/۲۳ توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام (به واسطه ایراد شورای نگهبان) تصویب و به ماده ۳۳۶ الحاق شد. (+)
– در ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ نیز به این تبصره ارجاع شده است. (+)
منبع: روزنامه رسمی جمهوری اسلامی
