ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی

ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی

 مجازات‌های تعزیری به هشت درجه تقسیم می‌شود:

درجه ۱ 

حبس بیش از بیست و پنج سال.

جزای نقدی بیش از یک میلیارد (۱٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال

 مصادره کل اموال.

انحلال شخص حقوقی.

درجه ۲

حبس بیش از پانزده تا بیست و پنج سال.

 جزای نقدی بیش از پانصد و پنجاه میلیون (۵۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا یک میلیارد (۱٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال.

درجه ۳

 حبس بیش از ده تا پانزده سال.

 جزای نقدی بیش از سیصد و شصت میلیون (۳۶۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا پانصد وپنجاه میلیون (۵۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال.

درجه ۴

 حبس بیش از پنج تا ده سال.

جزای نقدی بیش از یکصد و هشتاد میلیون (۱۸۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا سیصد و شصت میلیون (۳۶۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال.

 انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی.

درجه ۵

حبس بیش از دو تا پنج سال.

جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (۸۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (۱۸۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال.

محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از پنج تا پانزده سال.

 ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی.

ممنوعیت دائم از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی.

درجه ۶

 حبس بیش از شش ماه تا دو سال.

جزای نقدی بیش از بیست میلیون (۲۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا هشتاد میلیون (۸۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال.

شلاق از سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه و تا نود و نه ضربه در جرائم مُنافی عفت.

محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از شش ماه تا پنج سال.

انتشار حکم قطعی در رسانه‌ها.

ممنوعیت از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال.

 ممنوعیت از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال.

ممنوعیت از اصدار برخی از اسناد تجاری توسط اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال.

درجه ۷

حبس از نود و یک روز تا شش ماه.

جزای نقدی بیش از ده میلیون (۱۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا بیست میلیون (۲۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال.

شلاق از یازده تا سی ضربه.

محرومیت از حقوق اجتماعی تا شش ماه.

درجه ٨

حبس تا سه ماه.

جزای نقدی تا ده میلیون (۱۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال.

 شلاق تا ده ضربه.

تبصره ١

موارد محرومیت از حقوق اجتماعی همان است که در مجازات‌های تَبَعی ذکر شده است.

تبصره ۲

مجازاتی که حداقل آن منطبق بر یکی از درجات فوق و حداکثر آن منطبق با درجه بالا‌تر باشد، از درجه بالا‌تر محسوب می‌شود.

تبصره ۳

در صورت تعدد مجازات‌ها، مجازات شدید‌تر و درصورت عدم امکان تشخیص مجازات شدید‌تر، مجازات حبس ملاک است. همچنین اگر مجازاتی با هیچ یک از بند‌های هشتگانه این ماده مطابقت نداشته باشد مجازات درجه هفت محسوب می‌شود.

تبصره ۴

مقررات این ماده و تبصره‌های آن تنها جهت تعیین درجه مجازات است و تأثیری در میزان حداقل و حداکثر مجازات‌های مقرر در قوانین جاری ندارد.

تبصره ۵

ضبط اشیاء و اموالی که در ارتکاب جرم به کار رفته یا مقصود از آن به کارگیری در ارتکاب جرم بوده است از شمول این ماده و بند (ب) ماده (۲۰) خارج و در مورد آن‌ها برابر ماده (۲۱۵) این قانون عمل خواهد شد. در هر مورد که حکم به مصادره اموال صادر می‌شود باید هزینه‌های متعارف زندگی محکوم و افراد تحت تکفل او مستثنی شود.

تبصره ۶ 

 تمام حبس های ابدِ غیرحدی مقرر در قانون، به حبس درجه یک تبدیل می شود.

توضیحی کوتاه:

– تبصره ۶ این ماده مطابق بر اساس ماده ۳ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری به این ماده  الحاق شده است.

این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.