خانه دادرسی کیفری ماده ۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری

توضیحی کوتاه:

این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.

ماده ۴۰

افشای اطلاعات مربوط به هویت و محل اقامت بزه‌دیده، شهود و مطلعان و سایر اشخاص مرتبط با پرونده توسط ضابطان دادگستری، جز در مواردی که قانون معین می‌کند، ممنوع است.

توضیحات ماده  ۴۰ قانون آئین دادرسی کیفری

  1. یکی از ابتکارات خوب قانون آیین دادرسی کیفری فعلی که در قانون گذشته وجود نداشت همین جنبه حمایت گرانه از اشخاص دخیل در فرایند دادرسی است. به نحوی که تلاش شده است تا حداقل آسیب ممکن به افراد وارد شود. با توجه به  اینکه متهم و خانواده او نیز باید از قوانین حمایتی برخوردار باشند و بازداشت متهم نیز در مواردی جنبه حمایتی دارد، متهم را نیز باید از جمله کسانی دانست که تحت حمایت این ماده قرار می گیرد. همچنین پسندیده بود قانونگذار علاوه بر ضابطین قضایی دایره شمول این ماده را به مقامات قضایی خصوصا در مرحله دادسرا نیز سرایت می داد.
  2. عدم رعایت مفاد این ماده ضابطین دادگستری را با ضمانت اجرای مندرج در ماده ۶۳ این قانون یعنی محکومیت به سه ماه تا یکسال انفصال از خدمات دولتی مواجه خواهد نمود. علاوه بر این در ماده ۶۴۸ قانون مجازات اسلامی تعزیرات مصوب سال ۱۳۷۵ نیز قانون گذار برای افشای اسرار حرفه ای، جرم انگاری کرده است و مجازات  سه ماه و یک روز تا یک سال حبس و یا به یک میلیون و پانصد هزار تا شش میلیون ریال جزای نقدی را برای آن در نظر گرفته است. با این حال نباید پنداشت که جرم  افشای اسرار حرفه ای موضوع ماده ۶۴۸ با مفاد این ماده تفاوت ماهوی دارد و از موارد تعدد جرم محسوب می شود.

 

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید
این سایت توسط reCAPTCHA و گوگل محافظت می‌شود حریم خصوصی و شرایط استفاده از خدمات اعمال.

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

اطلاعات تماس

  • آدرس دفتر اراک: بلوار شهید جهان پناه، ساختمان آسا، طبقه ۱۱
  • تلفن: ۰۹۳۰۵۵۱۳۱۴۷
  • پست الکترونیک: ahmadbanijamali.lawyer@gmail.com

مکان نما

رفتن به نوار ابزار