توضیحی کوتاه:
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
ماده ۲۴۳
بازپرس می‌تواند در تمام مراحل تحقیقات با رعایت مقررات این قانون، قرار تأمین صادره را تشدید کند یا تخفیف دهد.
تبصره – تشدید یا تخفیف قرار تأمین، اعم از تبدیل نوع قرار یا تغییر مبلغ آن است.
توضیحات :
۱- یکی از نتایج اصل تناسب تامین این است که قرار تامین نه تنها باید متناسب باشد، بلکه باید متناسب هم بماند. حال چنانچه در راستای این اصل و در اجرای ماده فوق، بازپرس قرار تامین را تشدید کند یا تخفیف دهد، اخذ موافقت دادستان با این اقدام پیش بینی نشده است، مگر اینکه تشدیدتامین اخذ شده به قرار بازداشت موقت مطرح باشد، که در اینصورت لزوم اظهارنظر و موافقت دادستان با آن از ماده ۲۴۰ بر می آید. در جهت تخفیف، اگر تخفیف قرار بازداشت به قرار دیگر مطرح باشد، لزوم موافقت دادستان با آن از ماده ۲۴۲ استنباط می شود.
۲- ترتیب ذکر قرارهای تامین در ماده ۲۱۷ بر اساس شدت آن هاست، به نحوی که از بند «الف» به بعد، قرارها تشدید می شوند و از بند «د» به قبل، قرارها تخفیف می یابند.در قرارهایی که جنبه مالی دارند، چنانچه یک قرار به قرار دیگری از همان نوع تبدیل شود (مثلا قرار اول وثیقه، قرار دوم هم وثیقه)، ملاک تشخیص تشدید یا تخفیف قرار، مبلغ مندرج در قرار است.
۳- در صورتیکه با ملاک های فوق، قرار تامین، تشدید گردد، این اقدام توسط متهم قابل اعتراض است (نک: بند «ب» ماده ۲۷۰). برای دیدن مرجع رسیدگی به اعتراض، نک: ماده ۲۷۱٫ در مقابل، تخفیف تامین قابل اعتراض نیست.
منبع : نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری دکتر علی خالقی
