توضیحی کوتاه:
این نوشته به مرور زمان کامل تر خواهد شد. تغییر قانون، صدور نظریات مشورتی و آرای وحدت رویه و … می توانند در آینده مکمّل و متمّم این نوشته باشند.
متن ماده ماده ۳۴۴ قانون آئین دادرسی مدنی:
«اگر مشخصات تجدید نظر خواه در دادخواست معنی نشده باشد و معلوم نباشد که دادخواست دهنده چه کسی می باشد یا اقامتگاه او معلوم نباشد و قبل از انقضای مهلت دادخواست تکمیل یا تجدید نشود پس از انقضای مهلت دادخواست یادشده به موجب قرار دادگاهی که دادخواست را دریافت نموده رد می گردد. این قرار نسبت به اصحاب دعوا ظرف ده روز از تاریخ الصاق به دیوار دادگاه قابل اعتراض در دادگاه تجدید نظر خواهد بود.
تبصره: مهلت مقرر در این ماده و ماده ۳۳۶ شامل موارد نقض مذکور درماده ۳۲۶ نخواهد بود.»
نکات ماده:
- تبصره ماده امر لغوی را پیش بینی نموده، که در هر حال با توجه به نسخ ماده ۳۲۶ همین قانون، منتفی است.(دکتر شمس/جلد دوم آئین دادرسی پیشرفته/ش۷۸۹)
- علی رغم تصریح ماده، مدت اعتراض، چنانچه مشخص شود که تجدیدنظر خواه مقیم خارج از کشور است به دو ماه افزایش می یابد. چرا که بر اساس ماده ۴۴۶ قانون آئین دادرسی مدنی:
«کلیه مواعد مقرر در این قانون از قبیل واخواهی و تکمیل دادخواست برای افراد مقیم خارج از کشور دو ماه از تاریخ ابلاغ می باشد.»
- چون دادخواست تجدید نظر می تواند افزون بر دفتر دادگاه صادر کننده رای به دفتر شعبه ی نخست تجدید نظر نیز تسلیم شود«ماده۳۳۹ قانون آئین دادسی مدنی» این پرسش مطرح می شود که چنانچه دادخواست تجدیدنظر هر یک از شرایط مقرر در ماده ۳۴۴ را نداشته باشد و به دفتر دادگاه تجدید نظر تسلیم شود کدام دادگاه باید قرار رد آن را صادر کند؟ چون به موجب تبصره ۱ ماده ۳۳۹ قانون آئین دادرسی مدنی دفتر دادگاه تجدید نظر باید دادخواست را پس از ثبت و دادن رسید به تقدیم کننده، به دادگاه صادر کننده رای بفرستد و نیز به قرینه ماده ۳۴۵ و تبصره ۲ ماده ۳۳۹ همان قانون، قرار رد دادخواست با باید دادگاه نخستین صادر کند.(دکتر شمس/جلد دوم آئین دادرسی پیشرفته/ش ۷۸۷)
